Ekstatik Dans
Ekstatik dans, belirli adımları takip etme zorunluluğu olmadan, dansçıların ritimle bütünleşerek müzikle birlikte özgürce hareket ettiği ve bu sayede transa geçme ve ekstazi hissiyatına ulaştığı bir dans türüdür. Ekstatik dansın etkileri ekstaziyle başlar ve bu his farklı derecelerde yaşanabilir. Dansçılar, hem diğerlerine hem de kendi duygularına bağlılık hissettiklerini ifade ederler. Dans, bir meditasyon şekli olarak hizmet ederek, insanların stresle baş etmelerine ve huzura ulaşmalarına yardımcı olur.
Tarihçe ve Günümüz
Şamanizm uygulamasında kullanılan ekstatik dans ve ritmik davul çalma, manevi pratiklerde bilinci değiştirmek için kullanılır. Ekstatik kutsal danslar, ayrıca dünyanın her yerindeki dini geleneklerde de bilinmektedir. Modern ekstatik dans, Gabrielle Roth tarafından 1970'lerde yeniden canlandırıldı ve 5Rhythms uygulamasında resmileştirildi; günümüzde Batı dünyasında çeşitli varyasyonları bulunmaktadır. Ekstatik dansa karşı tutumlar büyük ölçüde değişmiştir. 1920'lerde Paul Nettl ve Fritz Böhme gibi müzikologlar, bunu ilkel ve kaba olarak değerlendirmişlerdi. Daha yakın zamanlarda dans ravesleri ve kulüp kültürüyle karşılaştırılmış, antropolog Michael J. Winkelman ve müzikolog Rupert Till, bu formlarda ritüel, maneviyat ve şifa unsurları bulmuştur. Filozof Gediminas Karoblis, erken ekstatik dansın dini ritüellerle ilişkilendirerek tüm iyi icra edilen dansların ekstazi sınırında olduğunu belirtir.